zawiły

zawiły
прил.
• затруднительный
• неясный
• сложный
• темный
• трудный
* * *
zawi|ły
\zawiłyIszy запутанный, сложный; замысловатый, затейливый;

\zawiły ornament затейливый

орнамент;

\zawiłyłe zagadnienie сложный вопрос

+ skomplikowany

* * *
zawilszy
запу́танный, сло́жный; замыслова́тый, зате́йливый

zawiły ornament — зате́йливый орна́мент

zawiłe zagadnienie — сло́жный вопро́с

Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Смотреть что такое "zawiły" в других словарях:

  • zawiły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zawiłyilszy {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który trudno zrozumieć, rozwiązać itp.; obfitujący w niejasności; zagmatwany, skomplikowany, zawikłany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zawiła sprawa, akcja filmu. Zawiły tekst, wykład.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zawiły — zawiłyilszy «trudny do zrozumienia, pełen niejasności; skomplikowany» Zawiły rachunek. Zawiły styl. Zawiła akcja filmu, utworu. Zawiłe wyjaśnienia, tłumaczenia …   Słownik języka polskiego

  • ciężkawy — ciężkawywi «nieco ciężki, ociężały, powolny» Na starość zrobiłem się ciężkawy, nie lubię podróży. przen. «dość trudny, zawiły, niezręczny, nieudolny» Ciężkawa rozmowa. Ciężkawy dowcip …   Słownik języka polskiego

  • ciężki — ciężkiżcy, ciężkiższy 1. «mający duży ciężar, dużo ważący; dający się z trudem dźwigać» Ciężki kamień, bagaż, pakunek, plecak. Ciężka zbroja. Ciężki wóz z węglem. Jesteś cięższa niż ja. ∆ Ciężki bombowiec «bombowiec przystosowany do zabierania… …   Słownik języka polskiego

  • flores — m IV, D. u, M. floressie; lm M. y zwykle w lm «zawiłe desenie w kształcie zygzakowatych, fantastycznych linii, naśladujących gałązki z liśćmi i kwiatami» ∆ Esy floresy «zawiły deseń; zygzaki» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • labiryntowy — «należący do labiryntu, charakterystyczny dla labiryntu; pełen zakrętów, zawiły» Labiryntowe korytarze, przejścia, zakręty …   Słownik języka polskiego

  • mazer — m IV, D. u, Ms. mazererze; lm M. y 1. «zawiły lub splątany układ włókien, tworzący charakterystyczny rysunek, widoczny na przekroju drewna; także deseń malowany na drewnie lub murze imitujący naturalne słoje drzewne; mazerunek» 2. «technika… …   Słownik języka polskiego

  • metafizyczny — 1. «dotyczący metafizyki sposobu filozoficznego ujmowania rzeczywistości; antydialektyczny» Metafizyczne formuły, spekulacje. Problematyka metafizyczna. 2. «trudny do zrozumienia; pozazmysłowy, zawiły» Metafizyczny klimat, nastrój jakiegoś utworu …   Słownik języka polskiego

  • niejasny — 1. «nie oświetlony jasno; ciemnawy; niewyraźny, nieprzejrzysty, mglisty, zamglony» Niejasne kontury czegoś. 2. «trudny do zrozumienia; zagmatwany, zawiły, nie sprecyzowany» Niejasne sformułowanie. Niejasny plan działania. Niejasny utwór poetycki …   Słownik języka polskiego

  • nieprosty — nieprostyości 1. «nie będący prostym; kręty, krzywy» Nieprosta droga. 2. «zawiły, skomplikowany; pozbawiony prostoty, naturalności» Nieprosty sposób dowodzenia …   Słownik języka polskiego

  • proceder — m IV, D. u, Ms. procedererze; lm M. y zwykle blm «sposób postępowania, działania, zwłaszcza mało zaszczytny, niemoralny» Nędzny, niecny, przestępczy, zawiły, zagadkowy proceder. Proceder wyzysku, spekulacji, protekcjonizmu. Uprawiać jakiś… …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»